donderdag 29 september 2011

'Overdosis'

Snel even een bericht op mijn blog. Ik krijg steeds meer mailtjes en berichtjes van trouwe blogvolgers die ongerust zijn of worden als ik een tijdje niets heb geschreven. Ik was dan ook van plan om weer eens een leuk stukje op de blog te zetten terwijl ik de afgelopen dagen voor alweer de 6de chemo van deze kuur in het ziekenhuis lag. Hoe goed de kwart vermindering van de chemo heeft uitgepakt, hoe blij ik ben met het weekje meer. Het heeft me de afgelopen weken weer wat meer kwaliteit van leven gegeven, met lieve mensen om me heen.
Maar helaas ging het goed mis bij aanvang van de kuur afgelopen maandag. Een enorme blunder van een verpleegster. Die de zak waar de chemo in zat ingesteld had op 12 uur ipv de voorgeschreven 24 uur. Het dubbele portie dus. 7 uur later kwam de avondzuster er achter. Ik was toen inmiddels al goed ziek. Pijn in mijn hele lijf, mijn botten, mijn spieren, totaal geen kracht meer om nog overeind te komen. En ook het hart vond het niet leuk, een soort verkrampingen op de borst. Het was al 10 uur 's avonds toen de fout werd ontdekt dus de rest van de chemo werd op de langzaamste snelheid gezet en ik werd de hele nacht op temp. hartslag etc. gecontroleerd. 's Ochtend om 6 uur voelde ik dat ik weer wat opknapte. Mijn oncoloog samen met de hoofdverpleegkundige aan mijn bed de volgende dag met duizend excuses. Had niet mogen gebeuren. Heeft ook behoorlijk verstrekkende gevolgen voor het ziekenhuis. Er moet melding van worden gemaakt, procedures moeten onder de loep worden genomen en protocolen aangepast. De fout blijkt ook te hebben kunnen ontstaan door verschil van procedures bij ziekenhuisapotheek en oncologieverpleegafdeling. Gelukkig zal ik aan de fout geen blijvende gevolgen overhouden volgens mijn oncoloog. Hij heeft dat helemaal uitgezocht. Maar vooralsnog ben ik vandaag niet zo monter het ziekenhuis uitgegaan als de afgelopen keer, toen ik direct al tijdens de chemo voelde dat de verminderde sterkte mij niet meer zo uitputte. Nu voel ik me brak, moe, slappies en vooralsnog zie ik in de verte alles nogal wazig. Maar ook dat zal weer bijtrekken. Even geen ooievaars voor mij de aankomende dagen.