Naar aanleiding van alle onderzoeken van gisteren waaruit dus blijkt dat ik een dubbele longembolie heb, maar ook verminderde hartpompcapacitiet (nog maar 42%, tegen ongeveer 70% in een normale gezonde situatie), heb ik vandaag een oncoloog gesproken, niet de mijne want die is op vakantie. Zul je altijd zien, als je ze hard nodig hebt, is het weekend of zijn ze op vakantie.
Er is besloten dat ik de chemo, die zo goed aansloeg, niet meer mag hebben. Te gevaarlijk!
Kostbare tijd gaat hierdoor verloren.
Dat betekent dat ik nu al ineens een chemopauze heb, bedoeld om leuke dingen te doen?? Maar ik weet het even niet meer. Moet me trouwens voorlopig toch heel rustig houden en mag me niet inspanningen (de trap op en af is momenteel al een enorme inspanning). Moet herstellen van de dubbele longembolie maar nog belangrijker het hart moet rustig gehouden worden. Die moet nu dubbel zo hard werken met deze twee kwalen en dat is foute boel. Mijn lichaam heeft me dus behoorlijk in de steek gelaten, dat had ik niet verwacht. Hoopte echt dat ik in ieder geval t/m 6 keer chemo's door kon gaan en mogelijk die 2 extra er nog bij. Nu moet ik dus na 4 keer al stoppen.
Dit nieuws voelt voor mij haast net zo erg als toen ik 30 november hoorde dat ik was uitgezaaid.
Ik voel me volledig knockout geslagen. Weer dat zwarte gat.
De vreugde van het aanslaan is dus maar heel kort geweest.
Lieve lieve Petra,
BeantwoordenVerwijderenWat een nieuws. Ik leef zo met je mee. Een tijdje geleden las ik al dat je uitzaaiingen hebt. Ik vind het het zo erg voor jullie allemaal. En dan nu weer deze tegenslag.
Afgelopen tijd las ik vooral berichten vol met kracht en hoop. Je bent zo'n sterke vrouw. En met een positieve instelling. En dat heb je nodig met deze verschrikkelijke ziekte. Ik begrijp helemaal dat je knockout geslagen voelt. Ik hoop dat je met behulp van je familie en vrienden weer de kracht kan krijgen. Ik zal aan jou en Irene en je familie denken in mijn gebeden.
Veel liefs
Chantal Zoutendijk