Lekker kletsen en kokkerellen (tunesische couscousschotel).
M'n moedertje kon er helaas toch niet bij zijn, ze was niet helemaal lekker, dus dat feestje met z'n drieën houden we nog tegoed!
Het was zowiezo een raar weekje. Natuurlijk de enorme opluchting dat de chemo is aangeslagen.
Zoveel lieve felicitaties, een huis vol bloemen, lekker eten, vrolijke buddies. Maar het mooiste was toch wel de prachtige ipod met boseheadset dat ik van Wim kreeg. Een geweldig kado wat luisteren naar muziek voor mij een stuk makkelijker maakt. Voor mij was het heel lastig ,vooral als ik zo beroerd was van de chemo's, om op mijn ene been naar de installatie te gaan om een cd op te zetten. Dat had ik Wim verteld en dat was hij niet vergeten. Ik ben er zo blij mee. Ik ben al een echte ipodjunk. Ben al mijn mooie klassieke cd's er op aan het zetten en ondertussen geniet ik al mateloos van prachtige muziek wanneer ik maar wil en ik hoef er de bedbank niet voor af.
Het goede nieuws heeft de misselijkheid ook een stuk dragelijker gemaakt. Wel duurt de misselijkheid nu langer. Was het in het begin van het kuren een dagje of 5, 6. Nu duurt het een volle week en ook mijn conditie is enorm achteruit gehold. Zo ben ik woensdag gaan stemmen. Ja, Wilders met hoofddoekje op! En ik kon nauwelijks nog de buitentrap af-en opkomen. Mary en Frans hebben me gehaald om mijn democraties recht te kunnen uitvoeren. Dus ook de rest van de week heb ik nog erg veel last gehad van misselijkheid m.n. na het avondeten. Dat was toch wel balen!
Ondertussen ben ik op m'n vingers aan het uittellen hoeveel tijd ik misschien wel heb gekocht!
En van de zomer ben ik dus even chemovrij. Heerlijk dan kan ik weer een beetje opknappen en genieten van het zomerse weer en leuke dingen gaan doen. Tripjes maken, van de tuin genieten, wie weet zelfs een vakantietje. Hoewel ik nog geen flauw idee heb waar ik naartoe zou willen. Maar ik verheug me er al op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten