De Kas!

Dit prachtige verjaardagskado kreeg Irene van haar vrienden. Eten met haar moeder in Restaurant de Kas! Maar niet alleen maar eten, nee zitten aan de chefstafel, in de keuken van de Kas. En Josje die alles had georganiseerd kwam ons ook nog ophalen om ons veilig thuis te brengen en ze mocht lekker meegenieten van het toetje!

Eén van de dingen die ik graag nog wilde doen met Irene, was met haar te gaan eten in Restaurant de Kas; smulpapen als wij zijn en genieters van lekker eten. Omdat ik een weekje infuuschemopauze had (de pillenslikkerij van 5x per week, moest wel gewoon doorgaan) had ik puf en trek om dit te gaan doen. Dus 12 maart was het zover. Irene haar lieve vrienden hadden zoveel geld bij elkaar gehaald voor haar 25ste verjaardag, dat we zelfs aan de chefstafel hebben kunnen zitten, in de keuken. En daardoor hebben we met onze neus bovenop de activiteiten van de keukenbrigade gezeten en kregen we bij elk gerecht de kok aan onze tafel die uitleg gaf. We hebben zelfs recepten meegekregen. Geweldig allemaal! En lekker te eten dat we hebben gehad en veel, 9 gangen!!! Nou ja Irene dan, maar ik heb me ook van mijn beste kant laten zien en heb mij door 8 gangen geslagen. Wel waren de porties gelukkig klein, maar zoooo lekker. En we begonnen al om  half 7 tot over elven. Het was genieten!!! Voor Irene, voor mij. Maar niet alleen door het heerlijke avondje uit met zulke verwennerij, maar ook vooral om te zien hoe Irene even een zorgeloze vrolijke avond kon hebben samen met mij. Sinds ik ziek ben is haar onbevangenheid weg, haar zorgeloosheid! Ze zou gewoon lekker moeten kunnen studeren. Maar ze heeft nu zo'n zware, zware weg te gaan, zo'n verdrietige weg. Dat breekt mijn hart.

De dag daarna zaten we weer bij de oncoloog voor een gesprek en de chemo. Die krijg ik nu weer 3 dinsdagen achter elkaar. Met begin april weer een ct-scan en dan weten we of de chemo wat doet.
En zoals ik na het gesprek met de oncoloog tegen Irene zei terwijl ik aan het infuus lag; "Zolang ik nog van die juweeltjes van dagen mag hebben, wil ik nog doorgaan, hoe ziek ik er ook van word!"