Levenskunst!

Levenskunst, wat een prachtig woord! Ik hoorde dat laatst iemand op tv zeggen die ook de dood in de ogen kijkt. Zo had ik het nog niet gezien. Maar het is wel wat je nodig hebt, om die extra tijd, waar ik voor heb gekozen door chemo's te nemen, zo fijn mogelijk in te vullen. Niet teveel stilstaan bij de naderende dood, waar ik nog niet echt aan wil. Ik probeer er zo min mogelijk aan te denken. Toch kan ik er niet altijd omheen, want ik moet mijn dingen regelen, zorgen dat ik het allemaal zo goed mogelijk achterlaat. Het is niet zo dat ik elke dag levenskunst bezit, o nee zeker niet. Er zijn van die dagen die me aanvliegen en ik het liefst de hele dag in bed zou willen blijven liggen met de gordijnen dicht en de dekens over me heen. Maar dan hoop ik maar weer dat er die dag weer iets leuks voorbij komt waardoor ik er weer tegen kan. Gelukkig hebben de leuke dagen nog altijd de overhand en kan ik nog volop genieten van de fijne dingen die mijn pad kruisen. Levenskunst dus. Morgen moet ik weer voor 48 uur aan de chemo, ik zie er behoorlijk tegenop. Een hoge dosis levenskunst heb ik daarvoor dan nodig. Maar dat gaat wel lukken.