Wet van Murphy en Bad Hair Days!

Een zware week achter de rug. Dinsdagmiddag ging ik samen met Agnes naar het AMC voor het proefaanprikken van de Port-a-Cath. Dat lukte niet tijdens de eerste chemo, dus moest ik hier speciaal tussentijds voor terug komen. Ik zal verdere details achterwege laten maar ik kan jullie vertellen dat het zeer pijnlijk werd en ook niet lukte. De consequentie daarvan is dat de Port-a-Cath herplaatst zal moeten worden en dan naar de plek waar die ook geplaatst zou worden, zoals afgesproken. Door één of ander onzalig idee van de chirurg die mij opereerde, werd de Port-a-Cath in mijn borst geplaatst, waar ik nooit toestemming voor zou hebben gegeven en wat nu ook niet blijkt te werken. De Wet van Murphy dus! Wat was ik kwaad en gefrusteerd en verdrietig. Weer opnieuw een operatie, weer kostbare dagen van mijn leven hieraan opnieuw moeten geven. Het had allemaal al in orde moeten zijn. Zodat ik de goede dagen leuk kan doorbrengen en niet weer in het ziekenhuis.

Gelukkig had ik diezelfde avond een heel erg leuk, vrolijk en gezellig feest van Hannah in het Kompas.

Hannah is 50 jaar geworden en heeft dat met familie en vrienden gevierd. Dat hielp de zinnen te verzetten.



2 januari 2011, een paar dagen voor het uitvallen begon!



Heel verdrietig is dat het verliezen van mijn haar is begonnen. Afgelopen donderdagmiddag was het zover, de eerste plukken haar in mijn kam. Ik heb 's avonds Melanie nog laten komen. Melanie is een buurmeisje dat vroeger bij Irene in de klas heeft gezeten en tegenover ons woont. Zij is kapster en had mij al gezegd dat ik haar kon bellen als het zover was dan zou ze m'n haar afknippen. Ik heb nu een kort koppie wat mij erg leuk en pittig staat alleen het is helaas maar voor een weekje. Mijn haar komt nooit meer terug! Dit komt omdat ik altijd zal moeten blijven kuren. Het is raar, ik weet van mijn moeder dat ik met heel veel haar op mijn hoofd ben geboren, zie maar op de foto op de blog, slechts een paar maandjes oud en al zo'n bos maar nu ga ik zonder haar mijn leven verlaten. Het zijn nu echt Bad Hair Days, elke dag komt er meer en meer haar los. Over een week is het waarschijnlijk helemaal weg.



Vrijdag ga ik voor de 2e chemo naar het AMC en dan gaat Irene met me mee. Maar eerst gaan we een pruik uitzoeken. Met sjaaltjes en pruik zal ik het dan verder moeten gaan doen.